Łuszczyca to przewlekłe zapalenie skóry, które dotyka coraz większą liczbę osób. Wywołuje powstawanie nieestetycznych zmian skórnych pokrytych charakterystyczną srebrną łuską. Pacjenci chorujący na łuszczycę mogą, jednak załagodzić jej objawy i funkcjonować w społeczeństwie w normalny sposób.

Przyczyny powstawania łuszczycy

Łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną, a jej przyczyny nie są do dziś jednoznacznie określone. Wskazuje się, że może mieć ona podłoże genetyczne, ponieważ jeśli pojawiła się ona u rodziców, bardzo prawdopodobne jest, że na łuszczycę zachorują również dzieci. Podobnie jak w przypadku wielu chorób, jej pojawienie może mieć związek z działaniem takich czynników zewnętrznych, jak: stres, zaburzenia hormonalne występujące w okresie menopauzy, ciąża, poród, zakażenie paciorkowcem i gronkowcem lub niewłaściwa higiena.

Objawy łuszczycy

Najbardziej charakterystycznym objawem łuszczycy jest pojawienie się na skórze czerwonych wykwitów skórnych pokrytych srebrną łuską. Do innych objawów tych zmian dermatologicznych można zaliczyć również krwawiące pęknięcia na skórze, ropne wypryski otoczone czerwoną skórą, swędzenie, pieczenie zmian skórnych, a nawet zgrubiałe paznokcie. Początki łuszczycy najczęściej występują w obrębie skóry głowy, które następnie przemieszczają się w okolice karku, uszu i czoła. Zmiany łuszczycowe można zaobserwować również na łokciach, kolanach, dłoniach oraz fałdach skórnych. Wszystkie zmiany warto skonsultować z lekarzem dermatologiem, który wdroży odpowiednie leczenie zapobiegające dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby oraz załagodzi niekiedy bolesność pojawiających się na skórze zmian.

Leczenie łuszczycy

Jest ono uzależnione od pojawiających się zmian skórnych i ich miejsca występowania. W przypadku lekkich zmian skórnych stosuje się leczenie miejscowe. W przypadku większych zmian stosuje się leczenie skojarzeniowe będące połączeniem leczenia miejscowego i leczenia ogólnoustrojowego, do którego zaliczamy fototerapię, fotochemioterapię oraz retinoidy.